Voor de aanpak van de klimaatchaos hebben we alle antwoorden – we hebben gewoon niet de juiste vraag.

Voor de aanpak van de klimaatchaos hebben we alle antwoorden – we hebben gewoon niet de juiste vraag.

Door Susannah Wood, Marketing Director

Iedereen die naar de finale van de mannen acht van de Olympische Spelen van 2000 in Sydney heeft gekeken, kan onmogelijk de verbluffende overwinning van Team GB vergeten. Er werd niet verwacht dat ze zouden winnen; er werd zelfs niet verwacht dat ze zich zouden plaatsen. De underdogs zegenvierden tegen alle verwachtingen in. Een paar jaar later hoorde ik een iemand van dat team spreken over het geheim van hun succes en dat heb ik altijd onthouden. Twee jaar lang leefde het team volgens één stelregel – “Maakt het de boot sneller?” Deze eenvoudige vraag bepaalde elke beslissing die zij als individu en als team namen. Moet ik wat langer trainen? Mag ik vanavond met mijn vrienden gaan stappen en een paar biertjes drinken? Maakt het de boot sneller? Er is geen reden voor discussie. Er is geen verwarring, geen ruzie, geen chaos.

Deze sterke vraag is bedrieglijk slim. Het geeft elk teamlid de vrijheid. Het is gemakkelijk te beantwoorden; je weet of het ja of nee is zonder een beroep te doen op experts of onderzoekers; er is geen vooroordeel op basis van nepnieuws. Het is niet binair in termen van het doel waardoor het haalbaar is. Het gaat erom beter te worden in plaats van een keuze tussen winnen en verliezen. Je kunt het juiste doen zonder de hoop te verliezen.

Ik heb onlangs een fascinerende conferentie met IKEA bijgewoond. Uit hun onderzoek blijkt dat 90% van hun klanten zich zorgen maakt over duurzaamheid, maar slechts 3% van hen weet wat ze moeten doen. Ik betwijfel dit. Ik denk dat we alle antwoorden en informatie hebben die nodig is, of we nu consumenten, politici, zakenlui of schoolkinderen zijn. Maar als we weten wat we moeten doen om onze existentiële crisis op te lossen, waarom doen we dan niet, en in een enorm verhoogd tempo? Het is zo gemakkelijk om je overweldigd te voelen. Als ik het juiste doe, krijg ik dan kritiek? Zal ik iemand beledigen? Zal ik voor gek staan? Zal het uiteindelijk geen moer uitmaken? Zoals een vriend het zei: “Als Australië een nieuwe kolenmijn ter grootte van Groot-Brittannië gaat bouwen, wat maakt het dan uit of ik minder vlees ga eten?” Onze gedachten zijn chaotisch, verward, boos en wanhopig. Ik pretendeer niet slim genoeg te zijn met woorden om de juiste vorm van te vinden voor een vraag die hier doorheen prikt. Ik ben er vrij zeker van dat: “Als ik dit doe, zal ik dan alle levende wezens tegen uitsterven beschermen?”, niet de juiste vraag is. Dat mist al de vrijheid van de mantra van de roeiers en is belachelijk overdreven.

Solarcentury heeft onlangs haar missie gewijzigd. Sinds onze oprichting 21 jaar geleden, is ons doel geweest om een betekenisvol verschil te maken in de strijd tegen klimaatverandering. Woorden zijn van belang en het is duidelijk dat de term klimaatverandering te passief is geworden. Het nodigt op de een of andere manier uit tot een debat waar we absoluut geen tijd meer voor hebben. Ook andere organisaties hebben hun woordkeuze onderzocht, omdat de tijd wegtikt. Bij Solarcentury hebben we ervoor gekozen om onze strijd nu te beschrijven als zijnde tegen klimaatchaos. Chaos is totale wanorde en verwarring. Ik weet zeker dat velen van ons zich verward voelen zodra we aan het klimaat beginnen te denken. En dat is niet verrassend. Ik durf te wedden dat als we de doelstellingen van bepaalde olielobbyisten konden lezen, de top van de lijst als volgt zou luiden: zorg voor onrust en verwarring! Daar moeten we tegen strijden. Met ons handelen en onze heldere denkwijze kunnen we ons richten op het enige dat er echt toe doet; de strijd tegen de klimaatchaos is de strijd voor het behoud van het leven op deze planeet met schone lucht, schoon en beschikbaar water, stabiele weersystemen, ecosystemen met diversiteit en overvloedige natuurlijke hulpbronnen voor toekomstige generaties. Wij beschikken over de technische oplossingen. We hebben de middelen. We weten wat we moeten doen om een eind te maken aan de chaos. Zonne-energie staat centraal in deze strijd. Het heeft de zonne-energiesector meer dan 50 jaar gekost om 500GW aan zonne-energie te bouwen. Dit zal de komende drie jaar verdubbelen en kan tegen 2050 met een factor 140 groeien[1]. In de komende twee jaar zal Solarcentury evenveel capaciteit bouwen als in de afgelopen 21 jaar. Het gebruik groeit exponentieel en het gevoel van vrijheid met elk geïnstalleerd paneel is tastbaar.

Het wordt je vergeven als je denkt dat als je in een zonne-energiebedrijf werkt, waar de hele dag schone groene stroom wordt opgewekt, je niet hoeft na te denken over iedere beslissing die je maakt als bedrijf, maar dat is natuurlijk niet het geval. Kopen we onze kantoorbenodigdheden op basis van prijs of duurzaamheid op ons kantoor? Serveren we bezoekers plantaardig voedsel of vlees? Is het echt nodig om het vliegtuig te pakken om elkaar te ontmoeten? Beperken we onze verplaatsingen tot een minimum, gebruiken we diesel voor de stroomvoorziening, minimaliseren we de hoeveelheid afval en recyclen we voedselafval tijdens de bouw? Ik wil er niet meer over debatteren: Maakt het de boot sneller!?

Kopen we in ons privéleven de in plastic verpakte groenten, geven we er om waar onze pensioenen worden belegd, doen we ons tegoed aan ‘fast fashion’? Ben je als politicus voorstander van fracking, stem je voor uitbreiding van een luchthaven, blijf je belastingvoordelen geven aan fossiele brandstoffen? Geef je je als journalist over aan een verkeerde berichtgeving, nepnieuws, doe je zelfs nog verslag van de afschuwelijke klimaatuitwerkingen?

Net als de roeiers weten we in werkelijkheid allemaal wat we moeten doen en als we onze beslissingen konden controleren met de juiste vraag, dan zou het niet langer als een chaos voelen, maar dan kregen we het gevoel dat we allemaal samenwerken, elkaar ondersteunen om onszelf en onze prachtige omgeving te redden. Laten we ophouden met het afwegen van de voor- en nadelen, proberen om alle kanten van een argument te zien, en het ene in evenwicht te brengen met het andere. Ik heb nog niet de juiste formulering gevonden, maar als je me nu zou vragen of we meer plastic pennen met ons logo nodig hebben, dan krijg je van mij het antwoord: Maakt het de boot sneller?

[1] Terawatt-schaal fotovoltaïsche energie: Transformeer wereldwijde energie: https://science.sciencemag.org/content/364/6443/836